FRINK Linked Data Fragments server

Matches in SemOpenAlex for { <https://semopenalex.org/work/W4237549378> ?p ?o ?g. }

• W4237549378 abstract "Ο αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας VEGF είναι μία γλυκοπρωτεΐνη που αποτελεί τον κύριο ρυθμιστή της αγγειογένεσης, τόσο de novo από πρόδρομα ενδοθηλιακά κύτταρα στο έμβρυο, όσο και από προϋπάρχοντα αγγεία μεταγενέστερα. Κατά την εμβρυική ανάπτυξη ο ρόλος του VEGF είναι πολύπλευρος, καθώς συμμετέχει στην ενεργοποίηση γονιδίων, την επιβίωση, τον πολλαπλασιασμό, τη διαφοροποίηση και τη μετανάστευση διαφόρων τύπων κυττάρων και φαίνεται να σχετίζεται με τις λειτουργίες του σπλήνα ως αιμοποιητικό και ανοσοποιητικό όργανο. Παράλληλα, η εξωκυττάρια ουσία είναι μια δυναμική δομή αποτελούμενη από ένα πολύπλοκο δίκτυο σύνθετων μορίων, που καταλαμβάνει και στηρίζει τον χώρο μεταξύ των ινών και των κυττάρων, ρυθμίζει τη μετακίνηση και την ενδοεπικοινωνία αυτών και παρέχει μια τοπική «αποθήκη» για τους παράγοντες της κυτταρικής ανάπτυξης. Επιπλέον οι πολυσυγκολλητικές γλυκοπρωτεΐνες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη δομή και τη σταθεροποίηση της εξωκυττάριας ουσίας, καθώς επίσης και στη σύνδεση με τις επιφάνειες των κυττάρων, προσφέροντας έτσι σημαντικές βιολογικές πληροφορίες στο σπληνικό παρέγχυμα. Οι μεμβρανικές πρωτεΐνες συμβάλουν στη δημιουργία χασματοσυνδέσεων, καναλιών δη-λαδή επικοινωνίας του κυττάρου με το μικροπεριβάλλον του, επιτρέπουν τη διέλευση σηματοδοτικών μορίων και με τον τρόπο αυτό συμμετέχουν σε πολλαπλές ζωτικές κυτταρικές διεργασίες, επηρεάζοντας συνολικά τις λειτουργίες του αναπτυσσόμενου σπλήνα. Ο ερευνητικός σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να αξιολογήσει την έκφραση συγκεκριμένων πρωτεϊνών κατά τα διάφορα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπινου εμβρυϊκού σπλήνα υπό φυσιολογικές (μη παθολογικές) συνθήκες και στη συνέχεια να τα συγκρίνει με τις αντίστοιχες ανοσοϊστοχημικές εκφράσεις σε έμβρυα με συνοδές αλλοιώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδας, γνωρίζοντας ότι η συγκεκριμένη παθολογική κατάσταση είναι μία οξεία φλεγμονή των μεμβρανών και του χορίου του πλακούντα, συνήθως λόγω λοιμώξεων από παθογόνους μικροοργανισμούς. Αναφέρεται μάλιστα ως η συχνότερη παθολογική οντότητα της κύησης και σχετίζεται με αρκετούς ενδομήτριους θανάτους. Για τον λόγο αυτό, συσχετίσαμε τη νόσο με τις μεταβολές στα αιμοποιητικά και λεμφικά κύτταρα, για να προσδιορίσουμε την επίδραση των πρωτεϊνών αυτών στην αιμοποιητική και ανοσολογική λειτουργία του οργάνου.Η μελέτη περιελάμβανε εκατόν σαράντα τέσσερα έμβρυα, τριάντα έξι εκ των οποίων προήλθαν από μη παθολογικές διακοπές κύησης και αποτέλεσαν τις ομάδες μαρτύρων, καθώς και από εκατόν οκτώ έμβρυα, προερχόμενα από παθολογικές διακοπές κύησης, πρωτίστως λόγω ποικίλου βαθμού βαρύτητας οξείας φλεγμονής (οξεία χοριοαμνιονίτιδα). Χρησιμοποιήθηκαν ειδικοί ανοσοϊστοχημικοί δείκτες για τον VEGF, για τη μεμβρανική πρωτεϊνη κοννεξίνη 43, για τις δομικές πολυσυγκολλητικές πρωτεϊνες της εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας τενασκίνη C και λαμινίνη καθώς και για τα αιμοποιητικά κύτταρα και λεμφοκύτταρα.Στα αποτελέσματα της μελέτης μας στο 1ου τρίμηνο της κύησης, δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές ποσοτικές διαφορές στην ανοσοϊστοχημική έκφραση του VEGF, της κοννεξίνης 43, της τενασκίνης C και της λαμινίνης στην ομάδα εμβρύων με αλλοιώσεις οξείας φλεγμονής, σε σχέση με την ομάδα μαρτύρων. Αντιστοίχως δεν παρατηρήθηκαν ουσιώδεις μεταβολές στον αριθμό των μεγακαρυοκυττάρων, των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων, των κυττάρων της μυελικής σειράς, των Β-λεμφοκυττάρων, των βοηθητικών Τ-λεμφοκυττάρων και των κυτταροτοξικών Τ-λεμφοκυττάρων. Κατά τη διάρκεια του 2ου και 3ου τριμήνου παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές τόσο στην έκφραση των πρωτεϊνών, όσο και στον αριθμό των αιμοποιητικών κυττάρων και λεμφοκυττάρων, στις ομάδες εμβρύων με αλλοιώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδας, συγκρινόμενες πάντα με τις αντίστοιχες ομάδες μαρτύρων. Οι μεταβολές στην έκφραση των πρωτεϊνών αφορούσαν στη σημαντική μείωση έως και πλήρη απώλεια της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης. Οι μεταβολές στα αιμοποιητικά κύτταρα έδειξαν σημαντική μείωση του αριθμού των μεγακαρυοκυττάρων, σημαντική αύξηση του αριθμού των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων και των κυττάρων της μυελικής σειράς, σημαντική μείωση των βοηθητικών Τ-λεμφοκυττάρων και των Β-λεμφοκυττάρων και σημαντική αύξηση των κυτταροτοξικών Τ-λεμφοκυττάρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω μεταβολές ήταν ανάλογες με τον βαθμό σοβαρότητας της οξείας φλεγμονής και ήταν στατιστικά σημαντικές (p<0.05). Ο παθογενετικός μηχανισμός που είναι υπεύθυνος για τη μείωση της συγκέντρωσης και επομένως και της έκφρασης όλων των παραπάνω παραγόντων στις περιπτώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδας, φαίνεται να είναι η απελευθέρωση τοξικών μορίων, κυτοκινών και ιντερλευκινών, οι οποίες δρουν επιζήμια και μεταβάλλουν τόσο την ανατομική δομή του σπλήνα, όσο και τις λειτουργικές του ιδιότητες ως όργανο αιμοποίησης και ανοσοποίησης, ιδιαίτερα κατά το 2ο και 3ο τρίμηνο εμβρυϊκής ανάπτυξης αντίστοιχα. Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι μεταβολές στην ανοσοϊστοχημική έκφραση του VEGF, της κοννεξίνης 43, καθώς και των εξωκυττάριων δομικών γλυκοπρωτεϊνών τενασκίνης C και λαμινίνης στις περιπτώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδας, αντανακλούν στις διαταραχές που προκαλεί η φλεγμονή αυτή, τόσο στην ανατομική/δομική ανάπτυξη του σπλήνα, όσο και στις αιμοποιητικές και ανοσολογικές λειτουργίες που επιτελεί το όργανο αυτό, στα διάφορα στάδια της εμβρυϊκής ανάπτυξης και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του 2ου και 3ου τριμήνου.Λόγω των περιορισμένων παρόμοιων μελετών που υπάρχουν για τη συσχέτιση της επίδρασης κυρίως του VEGF και της κοννεξίνης 43 στον ανθρώπινο εμβρυϊκό σπλήνα, τόσο σε φυσιολογικές συνθήκες όσο και σε συνθήκες χοριοαμνιονίτιδας, θεωρούμε ότι περαιτέρω έρευνες, χρειάζεται να διεξαχθούν, για να αποσαφηνιστεί πλήρως ο ρόλος τους." @default.
• W4237549378 created "2022-05-12" @default.
• W4237549378 creator A5043457993 @default.
• W4237549378 date "2021-09-15" @default.
• W4237549378 modified "2023-09-29" @default.
• W4237549378 title "Συνεκτίμηση της συνέχειας της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF) και των εξωκυττάριων δομικών γλυκοπρωτεϊνών κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη του ανθρώπινου σπλήνα" @default.
• W4237549378 doi "https://doi.org/10.12681/eadd/42240" @default.
• W4237549378 hasPublicationYear "2021" @default.
• W4237549378 type Work @default.
• W4237549378 citedByCount "0" @default.
• W4237549378 crossrefType "dissertation" @default.
• W4237549378 hasAuthorship W4237549378A5043457993 @default.
• W4237549378 hasConcept C153911025 @default.
• W4237549378 hasConcept C167734588 @default.
• W4237549378 hasConcept C185592680 @default.
• W4237549378 hasConcept C502942594 @default.
• W4237549378 hasConcept C71924100 @default.
• W4237549378 hasConcept C86803240 @default.
• W4237549378 hasConceptScore W4237549378C153911025 @default.
• W4237549378 hasConceptScore W4237549378C167734588 @default.
• W4237549378 hasConceptScore W4237549378C185592680 @default.
• W4237549378 hasConceptScore W4237549378C502942594 @default.
• W4237549378 hasConceptScore W4237549378C71924100 @default.
• W4237549378 hasConceptScore W4237549378C86803240 @default.
• W4237549378 hasLocation W42375493781 @default.
• W4237549378 hasOpenAccess W4237549378 @default.
• W4237549378 hasPrimaryLocation W42375493781 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W150856599 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W1531601525 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2197427894 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2380930203 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2625974725 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2748952813 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2899084033 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2942902962 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W413028725 @default.
• W4237549378 hasRelatedWork W2778153218 @default.
• W4237549378 isParatext "false" @default.
• W4237549378 isRetracted "false" @default.
• W4237549378 workType "dissertation" @default.